International Hrant Dink Award 2014 

The 2014 International Hrant Dink Award was presented to laureates Şebnem Korur Fincancı from Turkey and Angie Zelter from Britain, on September 15, 2014, with a ceremony organized by the Hrant Dink Foundation held at the Cemal Reşit Rey Concert Hall in Istanbul.

The award statue was presented to Angie Zelter from UK by the Head of the Award Committee Ali Bayramoğlu and Zeina Alhajj from Greenpeace.

In 1997, Zelter initiated the Trident Ploughshares campaign that aimed to disarm the UK Trident nuclear weapons system via non-violent, direct and peaceful means. In 1999, with Ellen Moxley from Scotland and Ulla Roder from Denmark, she entered the Trident Sonar testing station in Loch Goil, Scotland; where they damagedcomputers and electronic equipment and threw the log books, files and computer hardware overboard. After this specific action, she came to be known as a member of the Trident Three. In 2002, she initiated the International Women’s Peace Service – Palestine. In March 2012, she supported the resistance against the construction of the Jeju Naval Base on Jeju Island, declared in 2005 World Peace Island by the South Korean Government and home to a number of UNESCO World Heritage Sites. Since the mid-1990s, she has been arrested more than 100 times; these arrests played a significant role in creating public awareness and media interest on nuclear disarmament. In her award speech, Zelter stated that Britain systematically undermines and violates international law. It supports and trades weapons with some of the most repressive regimes in the world and mentioned the current developments as: “Currently it (UK) supplies arms to Israel and refuses to condemn Israeli war crimes and breaches of humanitarian law in the occupation of the West Bank and siege of Gaza.”

The award statue was presented to Şebnem Korur Fincancı from Turkey by the Jury members Baskın Oran and Saturday Mothers / People representatives Hanım Tosun and İkbal Eren.

Having dedicated her professional career to the struggle against torture, in the 1990s, when torture was prevalent in Turkey and covered up by authorities, Korur Fincancı was subjected to the oppression and obstructions of the state as she wrote articles on medical ethics and penned reports documenting torture. In 1996, she took part in post-mortems from mass graves in the Kalesija region of Bosnia as member of the PHR team on behalf of the United Nations International Criminal Tribunal. On behalf of the International Rehabilitation Council for Torture (IRTC), she travelled to Bahrain disguised as a tourist and collected tissue samples from the body of a young man whose remains were discovered at sea, claimed by the police to have drowned. She brought the samples to Turkey, and in the autopsy she carried out, determined that he had been murdered under torture in detention as his family had claimed. She proved the torture carried out by Adil Serdar Saçan, the former Director of the Directorate of Organized Crime Branch. Her application to intervene on the grounds that her telephone had been tapped by the Ergenekon organization and that her personal information had been filed, becoming the only intervening party in the Ergenekon case. In her award speech, Korur Fincancı gave voice to her embarrassment upon receiving the Hrant Dink Award: “I feel embarrassed because I am receiving this award as I merely try to fulfil the responsibility of being human. In addition to feeling incredibly honoured, I feel embarrassed because I am receiving the same award extended to Saturday Mothers who have been looking for people lost by the state for years. I feel embarrassed because this award means so much. I feel embarrassed because in my mind I have done what needs to be done and that does not call for an award. I feel embarrassed because what needs to be done is still not readily done in these lands. The fact that the Armenian Genocide is still discussed behind closed doors, the denial of Kurds, their annihilation, the fact that the purging out of indigenous people of this land is celebrated every year, that you live with the shame of the fact that in a neighbourhood populated by the ever-shrinking Armenian community a school is named Talat Paşa, a road Ergenekon, a street Türkbeyi, that we feel the plight of all oppressed people in our hearts but that we have failed in dressing their wounds. The embarrassment of this all…”

At the award ceremony, hosted by Olgun Şimşek, the President of the Hrant Dink Foundation, Rakel Dink made the opening remarks. Ara Dinkjian, initiating the award ceremony with his piece entitled Keesher Bar, after the opening remarks, took the stage with Ari Hergel to give a musical performance.

Before the awards presentation, Inspirations, a group of people and institutions from Turkey and from all corners of the world who multiply hope for the future with the steps they take, were saluted with a film acknowledging their achievements. The Inspirations of 2014 included Galata Fotoğrafhanesi and the Photography Foundation in Turkey which organized the “The Photographer Children of Soma Workshop” in Elmadere village, following the great Soma mine disaster, in order to provide support to children during the difficult process they faced; the Palestinian non-governmental association, ADDAMEER [Arabic for ‘conscience’], providing support for Palestinian political prisoners held in Israel and Palestine prisons;Ta’ayush [Arabic for ‘living together’], a group of Palestinians and Jews, to end the Israeli occupation and to achieve full civil equality through daily non-violent direct-action; the Institute for Reporters’ Freedom and Safety in Azerbaijan working against governmental restrictions on freedom of expression and press freedom; the Kazova workers in Turkey who occupied their workplace when their factory was closed and they were fired without compensation, and continued production; the AEK supporters’ group Original 21which unfurled a banner, featuring Alexandros Grigoropoulos and Berkin Elvan, victims of police violence on both sides of the Aegean Sea; a group of Japan citizens who prepared a video in Turkish, expressing the shame they felt of the Prime Minister of Japan regarding their government’s sale of a nuclear power station to Turkey; the Viasna Human Rights Centre in Belarus providing assistance to political prisoners and their families; the Earth Tables in Turkey during the month of Ramadan, in protest of luxurious iftar banquets organized at five-star hotels; Bytes for All from Pakistan working for freedom of expression and for the prevention of gender-based violence on the internet both in Pakistan and across the world; the movement that was initiated under the name Oy ve Ötesi/Votes and Beyond in order to find independent polling clerks for the 2014 local elections in Turkey because pro-government election rigging has been widespread, became an association in April 2014; the July 21 Association in Italy committed to the protection of the rights of the Roma and Sinti communities in Italy; and, Kıymet Peker who pulled her chair into the path of the bulldozer and started sitting to protect the park in her neighborhood from being demolished.

The Jury of the International Hrant Dink Award 2014 consists of Baskın Oran, Gerard Libaridian, Kenneth Roth, Kumi Naidoo, Mary Kaldor, Oya Baydar, Rakel Dink and 2013 International Hrant Dink Awardees Nataša Kandić and Saturday Mothers / People.

Alper Görmüş, Amira Hass, the Conscientious Objection Movement of Turkey, Baltasar Garzón, Ahmet Altan, Lydia Cacho, İsmail Beşikç, International “Memorial” Society Russia, Nataša Kandić and Saturday Mothers / People are the former laureates of the International Hrant Dink Award

Links:

Please click here for reading the Angie Zelter’s speech.

Please click here for reading the Şebnem Korur Fincancı’s speech.

Press Coverage

==================================================================

Uluslararası Hrant Dink Ödülü 2014 

Uluslararası Hrant Dink Ödülü’nün altıncısı, 15 Eylül 2014 Pazartesi akşamı, İstanbul Cemal Reşit Rey Konser Salonu’nda gerçekleştirilen törenle verildi. Ödülü Türkiye’den işkenceye karşı yıllar boyunca süren mücadelesinden dolayı Şebnem Korur Fincancı ve silah ticareti, nükleer santraller, insani hukuk ihlallerine karşı bireysel mücadele veren Birleşik Krallık’tan Angie Zelter aldı.

2014 yılı ödül sahipleri, gecenin sonunda açıklandı. Yurt dışından 2014 Uluslararası Hrant Dink Ödülü sahibiAngie Zelter’a ödülünü, Ödül Komitesi Başkanı Ali Bayramoğlu ve Greenpeace’ten Zeina Alhajj verdi.

1997’de, İngiliz Trident nükleer silah sistemini şiddetsiz, açık ve barışçıl bir şekilde etkisiz kılmayı amaçlayan Trident Pulluk Demiri (Trident Ploughshares) kampanyasını başlatan Zelter, İskoçya’dan Ellen Moxley ve Danimarka’dan Ulla Roder’le beraber, İskoçya Loch Goil’deki Trident Sonar test istasyonu Maytime’a girdi, bilgisayarlara ve elektronik ekipmanlara zarar verdi, makineleri bozdu, seyir defterlerini, dosyaları ve bilgisayar donanımlarını denize attı. Üç kadının gerçekleştirdiği bu eylemin ardından Trident Üçlüsü’nden biri olarak anılmaya başlandı. 2002’de Uluslararası Kadın Barış Hizmeti-Filistin’i başlattı. Güney Kore hükümeti tarafından 2005’te ‘Dünya Barışı Adası’ ilan edilen ve birkaç UNESCO Dünya Mirası mekânına sahip Jeju Adası’ndaki ihtilaflı Jeju-do Deniz Üssü’nün yapımını engellemeyi amaçlayan direnişe katıldı. 1990’ların ortasından beri 100 defadan fazla tutuklanan Zelter, birçok insanı, nükleer soykırımı engellemek üzere hükümetlerine karşı harekete geçmeye ve bütün nükleer silahları ve kitlesel imha silahlarını yok etmeye teşvik etti. Ödül konuşmasında, ülkesi İngiltere’nin, dünyadaki baskıcı rejimlere silah sattığına; uluslararası hukuku sistematik olarak ihlal ettiğine değinen Zelter, İngiltere’nin son dönemde İsrail’e silah sağladığına, İsrail’in işlediği savaş suçlarını görmezden geldiğine ve işgal altındaki BatıŞeria ve kuşatılmış Gazze’deki insani hukuk ihlallerine dikkat çekti.

2014 Uluslararası Hrant Dink Ödülü’nün diğer kazananı Şebnem Korur Fincancı’ya ise ödülü 2014 yılı jürisinden Baskın Oran ve 2013 Uluslararası Hrant Dink Ödülü sahibi Cumartesi Anneleri / İnsanları adına Hanım Tosun ve İkbal Eren verdi.

Mesleki ömrünü işkenceyle mücadeleye adayan Korur Fincancı, Türkiye’de işkencenin yaygın olduğu ve yetkililerin işkencenin üstünü örttüğü 1990’larda, işkenceyi saptayan raporlar verdikçe ve tıp etiği üzerine yazılar yazdıkça, devletin baskı ve engellemeleriyle karşılaştı. 1996’da Birleşmiş Milletler Uluslararası Savaş Suçları Mahkemesi adına, Bosna’nın Kalesija bölgesinde toplu mezarlardan çıkarılan cesetlerin otopsi çalışmalarına katıldı. Uluslararası İşkence Rehabilitasyon Merkezi (IRTC) adına gittiği Bahreyn’de, turist kılığına bürünerek, denizde cesedi bulunan ve polise göre boğularak ölen gencin vücudundan doku örnekleri aldı. Örnekleri Türkiye’ye getirdi ve yaptığı otopside gencin, ailesinin de iddia ettiği gibi, gözaltında işkenceyle öldürüldüğünü tespit etti. Organize Suçlarla Mücadele Şube Müdürlüğü eski Müdürü Adil Serdar Saçan’ın yaptığı işkenceleri kanıtladı. Ergenekon örgütü tarafından telefonlarının dinlendiği, kişisel bilgilerinin dosyalandığı gerekçeleriyle yaptığı müdahale başvurusu kabul edildi, birey olarak Ergenekon davasının tek müdahili oldu. Ödül konuşmasında, Korur Fincancı, 2014 Uluslararası Hrant Dink Ödülü’nün kendisine verilmesinden dolayı hislerini şöyle dile getirdi: “Böylesine anlamlı bir ödüle değer görülmenin yarattığı bir mahcubiyet içindeyim. Hem yalnızca yapılması gerekeni yaptığınızda, bu davranışın ödüllendirilmesinin mahcubiyeti, hem de yapılması gerekenin bu topraklarda olağan bir değer olarak benimsenmesini yaygınlaştıramamış olmamızın utancı. Ermeni Soykırımı’nın hâlâ kapı arkalarında konuşulmak zorunda hissedilmesi, Kürtlerin inkâr ve imhasının yok sayılması, bu toprakların halklarının evlerinden yurtlarından sökülüp atılmasının her yıl kutlanabilir olması ve hatta bir avuç kalmış Ermeni halkının yaşadığı bir mahallede örneğin, bir ilkokulun adının Talat Paşa, caddenin Ergenekon, sokağın Türkbeyi olmasının utancıyla yaşamamız, bu toprakların ezilen tüm halklarının acısını hep birlikte hissetmemiz ve onarmak için elimizden geleni yapmamız gerekirken yapamamış, yetememiş olmanın mahcubiyeti…”

Olgun Şimşek’in sunuculuğunu yaptığı törende, açılış konuşmasını Hrant Dink Vakfı Başkanı Rakel Dink yaptı. Gecenin açılışını ‘Keesher Bar’ isimli eseriyle yapan Ara Dinkjian, açılış konuşmasının ardından AriHergel ile birlikte sahne alarak bir müzik dinletisi sundu.

Ödüllere geçilmeden önce ‘Işıklar‘ adı altında, dünyanın dört bir yanında ve Türkiye’de, attıkları önemli adımlarla geleceğe dair umudu çoğaltan kişi ve kurumların selamlandığı bir video gösterildi. ‘Işıklar’ arasında Soma’daki büyük maden ocağı faciası sonrası Elmadere Köyü’nde, çocukların yaşadıkları zor süreçte yanlarında olmak, kendilerini fotoğraf diliyle ifade edebilmelerine yardımcı olmak üzere ‘Somalı Fotoğrafçı Çocuklar Atölyesi’ni hayata geçiren Galata Fotoğrafhanesi ve Fotoğraf Vakfı; İsrail ve Filistin hapishanelerinde tutulan Filistinli politik mahkûmlara destek sağlayan Addameer Derneği; Filistin köylerine uygulanan ambargoyu kırmak ve şiddete başvurmayan, gündelik hayattaki doğrudan eylemlerle toplumsal eşitliğe ulaşmak amacıyla çalışan İsrail’deki Ta’ayuş Topluluğu; gazeteciliğin özgür bir ortamda yapılabilmesinin mücadelesini veren Azerbaycan’daki Muhabirlerin Güvenlik ve Özgürlüğü Enstitüsü; çalıştıkları fabrika kapatılıp tazminatsız olarak işten atılınca, işyerini işgal edip üretime devam eden Kazova İşçileri; Alexandros Grigoropoulos ve Berkin Elvan’ı hatırlatan pankartlarıyla AEK Original 21 taraftar grubu; Fukuşima’da yaşanan nükleer felaketi hatırlatmak ve Japonya Başbakanı’nın Türkiye’ye nükleer santral satmasından dolayı duydukları utancı dile getirmek için Türkçe bir video hazırlayan Japonya vatandaşları; Belarus’ta baskılara karşı insan haklarını savunan Viasna Örgütü; toplumun farklı kesimlerini iftar masasında bir araya getiren Yeryüzü Sofraları; Pakistan’da çevrimiçi ifade özgürlüğüne ve mahremiyete dikkat çekenBytes for All grubu; Romanya’da doğanın, Rosia Montana madencilik projesine kurban edilmesini engelleyen Rosia Montana protestocuları; Şili’de Pinochet döneminde kaybedilen insanları hatırlatmak için‘Görmek İstememek’ eylemini düzenleyen aktivistler; demokratik hayatın bir parçası olan oy verme işleminin sağlıklı gerçekleşmesini hedefleyen ve oyların açılmasına, sayılmasına ve taşınmasına müşahitlik edenOy ve Ötesi Derneği gönüllüleri; İtalya’da kötü koşullar altında yaşamak zorunda kalan Roman halkının yerinden edilmesine karşı mücadele veren 21 Temmuz Derneği; Edirne’de mahalle parkını, dozerin önüne oturarak savunan Kıymet Peker anıldı.

Ödülün bu yılki jürisinde Baskın Oran, Gerard Libaridian, Kenneth Roth, Kumi Naidoo, Mary Kaldor, Oya Baydar, Rakel Dink ve 2013 Uluslararası Hrant Dink Ödülü sahipleri Nataša Kandić ve Cumartesi Anneleri / İnsanları yer aldı.

Önceki yıllarda Uluslararası Hrant Dink Ödülü’nü kazananlar arasında, Alper Görmüş, Amira Hass; Türkiye Vicdani Ret Hareketi, Baltasar Garzón; Ahmet Altan, Lydia Cacho; İsmail Beşikçi, Uluslararası ‘Memorial’ Topluluğu; Cumartesi Anneleri / İnsanları ve Nataša Kandić bulunuyor.

Linkler:

Hrant Dink Vakfı Başkanı ve Uluslarası Hrant Dink Ödülü Jüri Üyesi Rakel Dink’in törende yaptığı konuşmayı okumak için lütfen tıklayınız.

Angie Zelter’in törende yaptığı konuşmayı okumak için tıklayınız.

Şebnem Korur Fincancı’nın törende yaptığı konuşmayı okumak için tıklayınız.